Φορτίνι, Φράνκο

(Fortini). (Φλωρεντία 1917). Ψευδώνυμο του Ιταλού συγγραφέα και κριτικού Φράνκο Λάτες. Συνεργάστηκε με το περιοδικό Πολυτέκνικο και άλλες επιθεωρήσεις και το 1955 ίδρυσε την επιθεώρηση Συλλογισμοί. Βαθιά θρησκευτικότητα και ηθική χαρακτηρίζουν την ποίησή του. Από τις ποιητικές συλλογές του οι σπουδαιότερες είναι: Φύλλο του δρόμου (1946), Μια εύκολη αλληγορία (1954), Tα γενικά πεπρωμένα (1956), Ποίηση και λάθος (1959), Μια φορά για πάντα (1963), Αυτός ο τοίχος (1973) κ.ά. Θεωρείται αξιόλογος και ως δοκιμιογράφος, χάρη στα δοκίμιά του με τον τίτλο Δέκα χειμώνες (1957) και Επαλήθευση της δύναμης (1965). Έχει επίσης γράψει και ένα μυθιστόρημα, Η αγωνία των Χριστουγέννων (1948) και ταξιδιωτικά απομνημονεύματα όπως Η Μείζων Ασία (1955) και Οι σκύλοι του Σινά (1957), ενώ έχει μεταφράσει Φλομπέρ, Ελιάρ, Προυστ, Μπρεχτ και Γκέτε. Eναντιώθηκε στον μαρξισμό με μια αυστηρή και αδιάλλακτη κριτική, με θρησκευτικά και φιλελεύθερα κίνητρα, καταδικάζοντας τον δογματισμό και τον κομφορμισμό.